Nie było tak, jak piszą poeci
Nie widziałem uśmiechu, co w przestworza leci
Nie słyszałem słów „Kochane dzieci…”
Raczej rybkę na brzegu życia, co wypadła z sieci
Ciężka to praca
Gdy się do ziemi wraca
Inny rodzaj samości
Każdy w swojej bezsilności
Ani złości
Ani radości
Dużo miłości
Więc to już…
Lecz ciągle jesteś tuż, tuż
Mój osobisty Anioł Stróż
Nie każdy będzie tak samo
Dziękuję za ostatnią lekcję
Żegnaj, czy do zobaczenia Mamo?
… jest zmienić środowisko niż własne wnętrze
Projekt życie – David Brooks
… moje działania nie mają aż takiego wielkiego znaczenia
… więc robię na luzie
… i chce się żyć!
I to jest sukces 😉
… to ja: Kucyk Pony i mój tęczowy świat 😀
Błądząc po dachach w moim Paryżu
Znalazłem tropy Franciszka z Asyżu
Niewiarygodne, jak święty taki
W miejscach tak zwykłych zostawiał znaki
Z głową w Paryżu w nicość się nurzę
Kogo ja widzę! Mój Epikurze!
Niesamowite, jak świtem bladym
Wyraźnie czuję tu Twoje ślady
Paryż rozluźnił mózg mój i ciało
Gdyby ktoś spytał co mi to dało
To nie odpowiem, trochę się śmieję
ciągle się zmieniam, więc nie istnieję
… nie ogranicza się do fizycznej powłoki ukochanej osoby. Prawdziwą głębię odnajduje się dopiero wnikając w jej duchowe jestestwo, jej wewnętrzne ja. Wówczas to, czy osoba ta jest przy nas obecna, czy nie, czy żyje, czy jest martwa przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie
Człowiek w poszukiwaniu sensu – Viktor E. Frankl
… powinniśmy się zastanowić jak podążanie za szczęściem zamienić w szczęście podążania
Lykke. Po prostu szczęście – Meik Wiking
… i nabierzesz szacunku dla swej prawdziwej wewnętrznej natury – będziesz wiedział gdzie jest Twoje miejsce. Będziesz też wiedział gdzie nie jest Twoje miejsce
Tao Kubusia Puchatka ~ Benjamin Hoff
…. czasem popatrzeć na świat przez czyjeś okulary
W (nie)pewnych warunkach nigdy nie wiadomo, który krok będzie tym o jeden za daleko. . .
Ufam sobie, odczuwam wrażenia z ciała, jestem w pełni obecny i otwarty na to co wokół
… co się w życiu wydarza, należy przyjąć najlepiej jak się da
Słone ciasteczka ~ Katarzyna Miller
… wszyscy chcą zrobić wszystko i nie patrzą do czego jest im to potrzebne.
Adam Ś. /Hatha joga/
Żeby się rozluźnić, trzeba się najpierw spiąć
Adam Ś. /Hatha joga/
Co mi pomogło w trudnym czasie, w dole psychicznym:
– puszczenie emocji, płacz
– współczucie i wewnętrzne przytulenie samego siebie
– świadomość, że decyzje osób mających wpływ na tą sytuację zapewne były pozytywnie zamierzone i najlepsze z ich punktu widzenia
– intensywny ruch – ćwiczenia fizyczne aż emocje spłynęły razem z potem
– uważność na myśli i odczucia w ciele
– i w końcu zrozumienie tego, że życie jest za krótkie aby traktować je zbyt poważnie
