dwie strony tej samej monety
jak w magnesie przeciwności
trochę mężczyzny kawałek kobiety
smutki i radości
chcenia – niechcenia
góry i doły
sprzeczne pragnienia
myśli chochoły
a przecież to w sumie
tylko cząstka przyrody
nieuchwytny obłoczek pary
nad powierzchnią wody
~ Iza / Ajurweda
skrzydła motyla
rozchylam
w poczwarkę wstydliwą
wnikam
zatrzepocz raz jeszcze
porusz powietrze
zmieniając świat
krótkie dreszcze
oh i o
w teksasie deszcze
dają
Oh!
w jednej chwilce
nabita na szpilce
wysycha pogoda
na ziemię opada
kruchych skrzydeł uroda
czy jest taka zasada
z której wynika
że w motylarni się nie dotyka?
Każda łza
wartości niejednego karata
tak bogata
choć ich duża waga
czasem ciąży w sercu
Złoty deszcz wciąż pada z nieba
rozpuszcza złote łzy
nic nie trzeba
początki i końce
nie ma ja nie ma ty
Dowiadując się w praktyce co naprawdę chcę w życiu robić, uświadamiam sobie – często ze zdziwieniem – czego robić nie chcę.
A przecież warto jeszcze pamiętać, że życie to ciągła zmiana..
Ta sprawa chyba nigdy nie będzie odfajkowana!
...są zwykle grzeczne, o ile człowiek zdobędzie się na wysiłek, żeby ich nie tarmosić
Robert McLiam Wilson ~ Ulica Marzycieli
żyję z lufą przy skroni
jej chłód mnie uspokaja
przed szaleństwem chroni
nastaje cisza
po czym głowa
zmienia się w fajerwerki
jest cała kolorowa
umieram
zmartwychwstaję
żyję ciągle od nowa
Są dwa rodzaje nauki. Od zewnątrz i od wewnątrz. Ten pierwszy uznawany jest za najlepszy lub nawet jedyny. Toteż ludzie uczą się poprzez dalekie podróże, oglądanie, czytanie, uniwersytety, wykłady – uczą się dzięki temu, co wydarza się poza nimi. Człowiek jest istotą głupią, która musi się uczyć. Dokleja więc do siebie wiedzę, zbiera ją jak pszczoła i ma jej coraz więcej, użytkuje ją i przetwarza. Ale to w środku, co jest „głupie” i potrzebuje nauki, nie zmienia się.
Wiedza, którą się tylko obrasta, niczego w człowieku nie zmienia albo zmienia go jedynie pozornie, z zewnątrz, jedno ubranie zmienia się na inne. Ten zaś, kto uczy się poprzez branie w siebie, przechodzi nieustanne przemiany, ponieważ wciela w swoją istotę to, czego się uczy.
~ Olga Tokarczuk, Prawiek i inne światy
siedzę jak przy autostradzie
w centrum miasta
wokół ruch
ciągle narasta
a rzeczy puch
zbliża się do prędkości światła
bioloradary
wlepiają kary
stresem
gdy połowa drogi staje się kresem
siedzę tu sam
a efekt dopplera
w sercu doskwiera
Żaden nauczyciel, ani zewnętrzny autorytet nie może nam ofiarować prawdy, ani nam jej odebrać.
~ Jack Kornfield, Oświecenie serca
Rośnie mi głowie palec – grzebalec
skierowany w dół
czasem naciska serce jak walec
czasem brzuch rozgrzebuje na pół
Lepiej nie grzebać – ostrzega mnie ciotka
jeszcze w coś wdepniesz
pchając łapy do środka
I tak to przecież w sobie mam
chcę poznać co
granice ram
emocji dno
Wchodzi mi palec ręka ramię głowa
końca brak
cały się w sobie chowam
zostaję tak
Miała kobita racje
wchodzenie do wewnątrz zapewnia atrakcje
lecz bać się nie ma czego
bo strach to nie ja a moje ego
nie chcę już nieważnych dat
mało spraw słów na wiatr
liczy się każdy dzień
ważne że kochać chcę
święta są przez cały rok
~ TGD
Długo wspinałem się na szczyt
a tam zobaczyłem kolejne
na dziś wysokie zbyt
właśnie tak
wiedzie mój szlak
przez góry
pomiędzy nimi mury
skąd to wszystko się wzięło?!
dojdę donikąd
stanę się lekki jak piórko
wzniosę się nad podwórko
wysoko
zna to już moje oko
Zauważ swój ostatni oddech przed zaśnięciem
i ten pierwszy po przebudzeniu
~ dr Magda K. / Pranayama /
Wdzięcznym
za spełnione marzenia
kosmiczne brzmienia
odjechane inspiracje
i inne atrakcje
Każdy inny
zupełnie niewinny
w sercu zostanie
Rozstanie
Duchy naszych dawnych oddechów nie odstępują nas ani na krok. Są z nami dziś tak samo, jak były wczoraj...
~ Sam Kean, Ostatni oddech Cezara
